بررسی مقایسه ای ماست سلها در لیکن پلان و واکنش لیکنوئید دهان با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو

Authors

شیما نفرزاده

shima nafarzadeh مریم سید مجیدی

maryam seid majidi سپیده سیادتی

sepideh siadati علی بیژنی

ali bizhani رضا نژاد مقدم

abstract

خلاصه: سابقه وهدف: از آنجاییکه طبق مطالعات قبلی از لحاظ هیستوپاتولوژیکی نوع و تعداد ماست سلها در(oral lichen planus) olp تغییر می یابد. هدف از این مطالعه، بررسی مقایسه ای ماست سل ها به منظور کمک به  شناسایی بیماری olp و افتراق آن از  (oral lichenoid reaction) olrمواد و روش ها: تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی است که بر روی 34 بلوک پارافینه لیکن پلان  و 26 بلوک پارافینه ضایعات لیکنوئید دهان از بایگانی بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی و بیمارستان شهید بهشتی بابل انجام شد. برش های 5 میکرونی تهیه شده از بلوک های پارافینی با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو به روش استاندارد رنگ آمیزی و سپس با میکروسکوپ نوری بررسی شدند.  در نهایت ماست سل ها بر حسب تعداد کل، تعداد سلول های دگرانوله و نسبت ماست سلهای دگرانوله به کل ماست سلها بررسی و محاسبه گردیدند و در نهایت داده ها با کمک نرم افزار spss 18 و با آزمون mann-whitney مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نمونه ها شامل 34 مورد لیکن پلان (23 زن و 11 مرد با میانگین سنی 01/13±35/47  سال) و 26 مورد لیکنوئید دهان (14 زن و 12 مرد با میانگین سنی 91/12± 46/40 سال) تعداد کل ماست سل ها و همچنین تعداد سلول های دگرانوله بطور معنادار در گروه لیکن پلان دهان بیشتر از گروه دارای ضایعات لیکنوئید دهان بود (05/0>p). اما  نسبت سلول های دگرانوله به کل سلولها بین دو گروه لیکن پلان و لیکنوئید اختلاف معناداری نداشت (05/0< p).نتیجه گیری: به نظر می رسد که تعداد کلی ماست سل ها و ماست سل های دگرانوله را در لیکن پلان دهانی نسبت به واکنش لیکنوئید دهان بیشتر باشد و احتمالا می تواند بعنوان یک ویژگی تشخیصی درافتراق هیستوپاتولوژیک لیکن پلان از واکنش لیکنوئید دهان بکار رفته و تفاوت درمانی این دو ضایعه را توجیه نماید.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه میزان اجزای C3 و C4 کمپلمان در لیکن پلان دهان و واکنشهای لیکنوئید دارویی- تماسی دهان

مقدمه: لیکن‏پلان و واکنش‏های لیکنوئیدی گروهی از ضایعات پوستی مخاطی هستند که شیوع آن در بیماران میانسال و در زنان بیشتر است. این دو گروه بیماری از لحاظ کلینیکی و هیستولوژیک قابل افتراق نیستند. علت لیکن‏پلان مشخص نیست ولی علل مختلفی برای ضایعات لیکنوئید مطرح شده است. در این تحقیق سعی شد از لحاظ اجزا کمپلمان سیستم ایمنی، معیاری برای تمایز این بیماری‏ها به دست آورده شود. مواد و روش‏ها: این مطالعه ب...

full text

ارزیابی و مقایسه تراکم ماست سل در پلئومورفیک آدنوما، موکواپیدرموئید کارسینوما و آدنوئید سیستیک کارسینومای غدد بزاقی با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو

سابقه و هدف: تومورهای غدد بزاقی دارای شیوع نسبتا کمی بوده و 6-3% تومورهای سر و گردن را تشکیل می دهند. در ارتباط با نقش و عملکرد ماست سل ها در ضایعات تومورال نتایج متناقضی به چشم می خورد و در زمینه تومورهای غدد بزاقی مطالعات اندکی صورت گرفته است. این مطالعه به منظور ارزیابی و مقایسه تراکم ماست سل ها در نئوپلاسمهای خوش خیم و بدخیم غدد بزاقی و ارتباط آن با درجه تمایز تومور در بدخیمی ها انجام شد. م...

full text

مقایسه اثر فتودینامیک تراپی باواسطه تولوئیدین بلو وکورتیکواستروئید موضعی در درمان لیکن پلان دهانی اروزیو-آتروفیک

هدف از مطالعه: لیکن پلان بیماری پوستی مخاطی با علتناشناخته است.ایمنی سلولی با واسطه سلولهایtدرپاتوژنز آن نقش دارد شیوع آن در جمعیت 2-1% گزارش شده است.لیکن پلان دهانی به دو صورتکراتوتیک(سفید)و غیر کراتوتیکدیده می شود. هرچند ضایعات کراتوتیک نسبتاً بدون علامتند اما ضایعات اروزیو- آتروفیک اغلب دردناک بوده و استعداد تغییرات بدخیمی دارند.درمانهای متعددی برای آن مطرح شده است که شامل کورتیکواستروئیده...

مقایسه ریزهسته در لیکن پلان و واکنش های لیکنوئیدی دهانی

سابقه و هدف: لیکن پلان یک بیماری التهابی مزمن پوستی-مخاطی با اتیولوژی نامشخص است که پتانسیل بدخیمی لیکن پلان و واکنشهای لیکنوئید دهانی مورد بحث است. از آنجاییکه فراوانی ریزهسته درسلولها نشانگر ریسک ابتلا به بدخیمی می باشد، هدف از این مطالعه ارزیابی فراوانی ریزهسته در این ضایعات بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی، بر روی ۲۰ نمونه لیکن پلان و۲۰ واکنش لیکنوئید دهانی که تشخیص بالینی و هیستوپاتولو...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
تحقیق در علوم دندانپزشکی

جلد ۹، شماره ۱، صفحات ۴۴-۴۹

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023